-
Klejonki. Najdelikatniejszy sposób łączenia cholewek ze spodami. Stosowany gdy skóra podeszwowa jest zbyt cienka aby można było zmieścić w niej dratwę. Świetne rozwiązanie do butów wieczorowych, tanecznych oraz damskich pantofli.
-
Krytopasowe. Sposób szycia mający na celu zminimalizowanie wystawania podeszwy poza obrys butów. Dratwa schowana jest głęboko pod kopytem.
-
Sztuper. Najpopularniejszy sposób pasowego szycia podeszew w szewstwie ręcznym. Faktycznie wymagane jest wykonanie dwóch szyć o różnym przeznaczeniu: pierwsze, teraz niewidoczne, jest przyszywaniem pasa do brandzla, drugie - zwane dublowaniem - łączy pas z podeszwą. Do szycia metodą sztuprową skóra podeszwowa musi mieć minimum 5 mm grubości. W przemysłowej produkcji butów ten sposób szycia został zastąpiony metodą Goodyear, która zwykle gwarantuje bardzo wysoką jakość wykonania.
-
Sztuper z bizą. W zasadzie konstrukcyjnie to samo co sztuper, ale z dodaną ozdobną bizą z cielęcej skóry w dowolnym kolorze.
-
Sztuper gładki. Odmiana metody sztuprowej polegającej na poprowadzeniu dratwy podczas dublowania w skośnie naciętym pasie. Płaska powierzchnia rantu podeszwy nie jest wyciskana lecz polerowana na gładko.
-
Perełka, to kolejny sposób szycia pasowego. Różni się od sztupra nieco dłuższymi sztychami. Do szycia używa się grubszej, mocno skręconej dratwy, która pozostaje w przekroju okrągła i przy odrobinie wyobraźni przypomina ... sznur pereł.
-
Perełka z wszytą ozdobną bizą, zrobioną ze skóry cielęcej.
-
Dekoracyjne szycie piętrowe. Choć zdjęcie przedstawia połączenie dwóch perełek, to śmiało można jedno lub oba szycia zastąpić sztuprem. Całkowita grubość spodów piętrowych jest większa od sztuprowych, przez co są trochę sztywniejsze.
-
Trzy razy szyte. Stara metoda szycia butów o mocnych podeszwach. Świetnie komponuje się z jesiennym ubraniem w stylu casual. Takie wyeksponowane, ręczne szycie lubi towarzystwo tweedu i sztruksu.
-
Trzy razy szyte na obciąganym pasie. Pierwsza, najwyższa linia szycia schowana jest pod kolorową skórą cielęcą. Dobry wybór dla osób lubiących personalizację produktu dyskretnymi detalami.
-
Szycie norweskie. Bardzo stary, skomplikowany i wytrzymały sposób zszywania wierzchów z podeszwami. Opracowany w Skandynawii dla wymagających szczelnych butów rybaków, pracowników portowych i leśnych. Obecnie spotykany w kilku, lekko różniących się odmianach, zawsze podkreślający wysoki poziom fachu wykonawcy.
-
Szycie "antyczne". Dla niektórych dziwaczne, dla innych nadzwyczaj interesujące łączenie cholewek z podeszwami. Konstrukcyjnie przypomina perełkę, ale w szycie wkomponowany jest ozdobny pas wykonany z ręcznie nacinanej i szlifowanej twardej skóry. Pochodzenie tej metody nie jest dokładnie znane choć nasi przedwojenni pracownicy spotykali się z nią we Francji.